055

Bir yere alışmak, o yerin suyunu içmekle başlar.

Bu cümleyle uyandım. Gördüğüm rüyaları hatırlamıyorken, bu cümlenin belirgince aklımın labirentlerinde bir çıkış yol arıyor olmasına şaşarak uyandım. Bir ağrı gibi, nedensiz bir ağrı gibi çınlıyordu kulaklarımda. Oysa hiçbir ağrı nedensiz değildir durup dinlediğinde.
Şimdi siz ne zamandır burada olduğumu merak ediyor olabilirsiniz. Çok doğal bir merak bu. Ama merakınızı giderecek tatmin edici bir cevabım olmayacak. Her ne kadar günlüğe tarih atıyor olsam da, burada geçen zamanı hesap etmek istemiyorum. Geçici olarak buralardayım. Bir gün yeniden aranıza karışacak ve yine bir kriz sonrası beni apar topar buraya kapatacaklar ya da buraya kapatılmayı ben isteyeceğim.
Düşündüğümde, burada kalmakla dışarıda olmak arasında çok ciddi bir fark yok benim açımdan. Ancak dışarıda olmayı özlüyorum ama dışarıda geçirdiğim günlerde burayı özlediğimi hiç hatırlamıyorum.
Hayatın içinde olmak! İnanın burada da bir hayat var. İnsan nerede olursa olsun hayatın içindedir. Aslolan yaşamak değil midir? Bu yüzden hayatın içinde olmak yerine dışarıda olmak demenin doğru bir yaklaşım olduğunu düşünüyorum.
Sıradan bir gün yine. Herkes haplanmış ve dingin. Bahçede bana tahsis edildiğinden adım kadar emin olduğum banktan izliyorum halkımı. Hepsi kendi halinde bir şeyle uğraşıyor. Yürüyenler, kendilerine gömülüp gökyüzünü izleyenler, okuyanlar, birbiriyle sohbet edenler, dama oynayanlar. Ya ben, …
Kendi sonsuz yalnızlığıma çekilmiş susarak yeni bir alfabenin inşası içindeyim. Konuşmanın bile bir süre sonra insanı kirlettiğini düşünüyorum (bazen). Kendimizi birilerine anlatma telaşının bizi yeni oyunlara sürüklediğini iddia ediyorum. Sanki herkes bizim gibi düşünmeli ya da hissetmeli. Düşüncelerimizi veya duygularımızı başkalarıyla paylaşmak yerine, onları karşımızdaki insanlar üzerinde bir baskı aracı olarak kullanıyoruz çoğu zaman. Dönem dönem kendisine bile katlanamayanlar, kendilerine benzer yaratıklar yaratma çabasını neden güderler ki? Yine çenem düşütü, yine…
Bu günlük bu kadar. Gece bir şeyler yazasım gelirse yine uğrarım.
(.) nokta